top of page
  • Sander Abrahams

Joannes en zijn gebalanceerd leven van uitersten: “Ik doe wat ik wil, wanneer ik wil, dat is het idee”

Gentenaar Joannes Meulewaeter (24) combineert een leven als leerkracht met zijn soloproject Spanking Days Are Over en het verzorgen van de visuals voor Lézard. Het is de enige manier om te leven hoe hij echt wilt leven.


door Sander Abrahams


 

Met dank aan school


Zijn job als leerkracht in het buitengewoon onderwijs IVIO Binnenhof in Gent biedt structuur en rust. “Moest ik dat werk niet hebben, zou ik minder doen dan ik nu doe omdat ik teveel tijd zou hebben”, geeft Joannes aan. Paradoxaal geeft deze fulltime job hem de mogelijkheid om artistiek te floreren. Het biedt hem de financiële steun om te doen wat hij wilt doen. “Als ik morgen wil stoppen met elektronische muziek en singer-songwriter wil worden, dan kan dat in principe. Ik hang niet vast aan het financiële aspect van het muzikantenleven”, legt hij uit.

 


Foto: Piet Haven


Zijn activiteiten buiten de schooluren reiken verder dan enkel muziek maken. “Al mijn vrienden in Gent zijn muzikanten of zijn nauw verwant aan dat circuit. Mijn leven buiten school bestaat dus uit hangen met kunstenaars, wat deel van mijn persoonlijkheid is geworden. Op school ben ik gewoon een leerkracht. Niet meer, niet minder. Daarbuiten voel ik me kunstenaar en geniet ik ervan constant omringd te zijn door kunstenaars. Dat is een verademing en biedt rust. Ik ben niet constant bezig met muziek, maar kies de momenten waarop ik ermee bezig ben en dan ben ik er veel attenter en meer bewust mee bezig.”

 

Muzikale uitspatting 1: Spanking Days Are Over  


'Spanking Days Are Over' is een soloproject waarbij Joannes niet zozeer focust op het financiële aspect. Het is een liefdesproject waarin hij alle artistieke vrijheid benut om zich uit te leven. Hij speelt zijn eigen elektronische muziek. “Het is heel vuil, industrieel, wat experimenteler, niet zo toegankelijk, het is heel subbie”, legt Joannes uit. Met de term subbie verwijst Joannes naar frequenties tot 70 hertz. Die geven het karakter aan zijn muziek. Er ontstaat een vibe in de muziek die aansluit met wat Joannes wilt uitdrukken: “Het is zo wat ne fuck you ofzo. Ik doe wat ik wil. En het maakt mij helemaal niets uit wat de rest ervan vindt.”


Foto: Niele Jossa

 

'Spanking Days Are Over' is naast een muzikaal proces dus ook een persoonlijk verhaal. Op zijn sociale media beschrijft Joannes op een rake manier hoe het project is ontstaan en zijn huidige vorm heeft gekregen:

“Spanking Days Are Over started as part of the mourning process for the loss of my father. He passed away in April of 2020 and a couple months later, I bought my first drum machine. I wanted to be able to write music, not ‘just’ play the drums and so I started to explore the possibilities of producing electronic music. The initial idea was to make hard music for clubs. As the months went by and I had played a few live shows as an electronic artist, I realised the real healing and satisfaction came from creating music, rather than playing music live.”


De bandnaam springt in het oog. ‘Spanking Days Are Over’ stamt uit King of the Hill, een Amerikaanse sitcom uit de jaren ’90. Het personage Dale Gribble zegt deze regel in verschillende afleveringen van de serie, op momenten waarin hij beslist om nieuwe gewoontes aan te nemen. Een opmerkzame Joannes had dat gehoord en vond het een toepasselijke naam. De brave dagen van het in de pas lopen en het aantrekken van wat anderen over je zeggen zijn voorbij. Het is tijd voor deze uppercutmuziek. “Mijn doel is wel om elk jaar een album uit te brengen. Vorig jaar is mijn eerste album uitgekomen, QDOOI. En nu in april komt het tweede album uit.”


Joannes haalt zijn muzikale inspiratie in de elektronische muziek van twee Londense dubstepproducers. Kevin Martin (artiestennaam 'The Bug') en William Emmanuel Bevan (artiestennaam 'Burial'). Joannes apprecieert hun spel met experimentele analoge muziek. Het is niet gelikt. “Heel vuil en rauw, en niet teveel over nagedacht. Vooral doen”, vertelt Joannes.


Muzikale uitspatting 2: Visuals voor Lézard 


'Lézard' is de band van zijn huisgenoot, Neil Claes, die er drie jaar geleden mee gestart is. Het is een Gents project dat zichzelf beschrijft als een geometrische proto-punk-wave-disco boy band. Joannes verzorgt er sinds een paar maanden de visuals. Joannes spreekt vol passie over zijn werk: “Dat betekent dat ik live projecteer op de achtergrond wanneer de band live speelt. Ik film met een VHS-camera, en die beelden pak ik dan binnen in mijn computer. Met een speciaal programma (Ableton) zet ik er dan effecten op. Binnen Ableton is er een applicatie die toelaat om zelf plug-ins te maken. En die gebruik ik. De camera hangt vast aan mijn computer en de beelden die ik maak worden helemaal vervormd en verkleurd. En dan gaan die beelden weer via HDMI uit naar de beamer in de zaal.”



Bron: Youtube

 

Een win-winsituatie. Joannes doet zijn ding en zorgt voor de kruiden op de saus van een optreden, zoals de manager het noemt. Het is een meerwaarde. “De muziek is wel de essentie, maar de visuals geven wat extra. Het speelt goed in op de identiteit van de band live. Je zorgt voor interpretatie, het is meer dan een droge weergave. Er zijn meer bands die visuals gebruiken, dat is niks nieuw, maar ik doe het live. Ik neem op wat mensen live te zien krijgen. Ik zoom bijvoorbeeld heel fel in op het gezicht van Neil of Myrthe en dat wordt dan vervormd zonder dat het onherkenbaar wordt.” 'Lézard' treedt nog op binnenkort. Zondag 24 maart spelen ze de halve finale van Humo’s Rock Rally in Gent. “Dat gaat heel leuk worden. Het is intens omdat ik het combineer met lesgeven, maar het wordt leuk.” Badlands in Gent, de Trix in Antwerpen en meer plaatsen volgen.

 



Spanking Days Are Over Instagram: https://www.instagram.com/spanking_days_are_over/

Spanking Days Are Over Soundcloud: https://soundcloud.com/spankingdaysareover

 



Lézard optreden met visuals: https://www.youtube.com/watch?v=L4OeEwiGbvk




 

 

Comments


bottom of page